زندگی در نور

ظریفی ذهن ما را به لیوانی نیمه پر از آب و بالطبع نیمه پراز هوا تشبیه می کرد که آب زلال افکار مثبت و هوا افکار پوچ ومنفی است اگر لیوان از آب خالی شود لاجرم از هوا پر می شودآدمی هر چه دارد وندارد از ذهن خود دارد خیلی  از ماخیال می کنیم که تفکر می کنیم حال آنکه تفکر یک فرآیند تعریف شده است ومااغلب ذهنمان بی آنکه بخواهیم وبدانیم پر شده از خیالپر از حسرتها ترسها کینه ها حسد ها و...و....پس باید بکوشیم نیمه خالی را با صرف نیرو واراده پر از افکار مثبت کنیم تا از خیال در امان باشیمیاد خدا محور همه افکار خوب استیادی از جمال وبرکت وشکر وعظمت وامید ودوستی وبخشیدن وحسابرسی وتنهانبودن وصبر ودستگیری وسعی وعدالت و...اگر یاد از قلب سرچشمه بگیرد که چه بهتر واگر نشد لااقل زبان  ولایه سطحی ذهن که درگیر ذکر باشد لیوان پراست وافکار منفی جایی برای ورود ندارند + نوشته شده در  چهارشنبه نوزدهم آذر ۱۳۹۹ساعت 10:11&nbsp توسط ali   |  زندگی در نور ...

به گمانم روزگاری انسان آنقدر رشد می کند که دیگران را قضاوت نکند ویا لااقل برای قضاوت بجای دیگری بنشیندزمانی که بشر دست از مسابقه مزمن بی فرجام با هم نوع می کشد وتنها به فکر جلوزدن از دیروز خویش استزمانی را تصور کن که زندگی برای آدمها مقصد نباشد یک راه باشدزمانی که (بودن) ارزش نیست (شدن) مهم استداشته ها ملاک خوبی نباشد بدست آوردن ها محک شودوزمانی که معلولیت یعنی قلب بیمار ، قلب حسود، بخیل و... + نوشته شده در  چهارشنبه نوزدهم آذر ۱۳۹۹ساعت 10:19&nbsp توسط ali   |  زندگی در نور ...